PENGENALAN ASAS ILMU TASAWUF : ANEKDOT TAKWA (26)

9 JAMADILAWAL 1436 H

( N  82 )   NUKILAN DARI TAMAN SYURGA

ANEKDOT TAKWA (26):

PENGENALAN ASAS ILMU TASAWUF.

1. Ilmu Tasawuf juga dikenali sebagai ilmu batin, ilmu suluk, ilmu tariqat dan ilmu hakikat. 

2. Di definasikan sebagai ilmu yang menyatakan cara penyucian hati untuk mengenal Allah S.W.T.

3. Ia adalah Fardhu Ain atas setiap mukallaf (Islam, baligh dan berakal).

4. Matlamatnya ialah untuk mengenal Allah.

5. Ia adalah penyempurna kepada ilmu-ilmu tauhid dan feqah.

6. Penyusunnya ialah Syeikh Junaid al-Baghdadi r.t.

7. Bersunberkan Quran, hadis dan ilham.

8. Kelebihannya ialah untuk kebahagian dunia dan akhirat.

9. Perkara yang dikaji ialah diri sendiri (manusia).

10. Kaedah pembersihan rohani, amalan hati dan dosa hati. 

PETIKAN KATA-KATA :

1. Imam Ahmad bin Hambal kepada anaknya: "Wahai anakku! hendaklah kamu menghafal hadis dan jangan sekali-kali engkau duduk bersama-sama golongan yang menamakan diri mereka ahli sufi, kerana boleh jadi mereka tidak mengetahui hukum-hakam agamanya." 
Tetapi setelah Imam Ahmad berguru dan mendalami tasawuf dengan Syeikh Abu Hamzah al-Baghdadi dia mengubah pendiriannya dan berkata pada anaknya: 
"Wajib ke atas kamu berguru dengan ahli-ahli sufi kerana mereka melebihi diri kita dengan ilmu yang banyak, muraqabah, takut Allah S.W.T , zuhud, dan keazaman yang tinggi."

2. Imam Syafie dan Imam Ahmad kerap berulang alik berguru dengan ahli sufi dan telah ditanya: "Mengapakah kamu berdua selalu berjumpa dengan golongan 'jahil' (ahli sufi) itu?"
Imam Syafie menjawab: "Sesungguhnya disisi mereka terdapat KUNCI bagi segala perkara dalam agama iaitu KETAKWAAN KEPADA ALLAH S.W.T, KECINTAAN KEPADANYA dan MAKRIFATNYA (mengenal Allah)."

(Jami' al-Usul fi al-Awliya).

Wallahu a'lam. 

Sumber: kuliah berdasarkan kitab Risalah Fardhu Ain.

- Tuk Ki Jemaah
(Daripada talib kepada mukallaf)

  

DUA TRAGEDI SAFAR TAHUN 4 HIJRAH : SIRAH NABI S.A.W

28 RABIULAKHIR1436H 

( N  80 ) NUKILAN  DARI TAMAN SYURGA


SIRAH : 

DUA TRAGEDI SAFAR TAHUN 4 HIJRAH.

Rasulullah s.a.w tidak terhindar daripada mengalami kesedihan yang berpunca dari kejadian-kejadian tragis yang menimpa para sahabat dalam menjalankan tugas-tugas dakwah mereka atas arahan baginda sendiri.

1. PERUTUSAN AL-RAJI' (Berlaku dalam bulan Safar tahun 4 Hijrah).

Wakil-wakil dari qabilah Udhal dan Qaarah telah berjumpa Rasullullah s.a.w dan mememinta baginda menghantar guru-guru ke qabilah mereka untuk mengajar al-Quran dan agama. Rasulullah telah mengutuskan bersama mereka seramai enam orang penghafaz al-Quran (mengikut riwayat Ibnu Ishak dan al-Bukhari ialah sepuluh orang).

Baginda telah melantik Mirthad bin Abi Mirthad al-Ghanawi sebagai Amir perutusan itu. Ibnu Ishak dan al-Bukhari mencatatkan Amir itu ialah Asim bin Thabit iaitu datuk kepada Asim bin Umar bin al-Khatab. 

Sesampai rombongan pendakwah dan wakil-wakil qabilah itu di al-Raji', ia-itu kawasan air qabilah Huzail yang terletak diantara Rabigh dan Jeddah, tiba-tiba wakil qabilah Qaarah dan Udhal telah menzahirkan niat jahat mereka yang sebenar dengan memberi isyarat kepada qabilah Huzail yang dikenali sebagai Banu Lahyan supaya menyerang rombongan pendakwah Islam itu.

Mereka telah diserang oleh seratus orang pemanah dan cuba menyelamatkan diri dengan mencari perlindungan dan bertahan di kawasan dipanggil Fad-Fad. Penyerang-penyerang orang-orang Islam telah menyeru supaya Asim dan rombongannya menyerah diri dan menjanjikan keselamatan kepada mereka namun telah ditolak oleh Asim dan terus melawan serangan musuh.

Oleh kerana bilangan musuh yang terlalu ramai yang dapat menyerang dari jauh menggunakan panah, tujuh orang pendakwah telah gugur syahid termasuklah Asim. Hanya Khubaib, Zaid bin al-Dathnah dan seorang pendakwah yang lain masih terselamat. Musuh sekali lagi menawarkan janji yang sama jika mereka tidak melawan dan kali ini mereka bersetuju meletakkan senjata. Lantas musuh mengkhianati janji mereka dengan menangkap dan mengikat mereka bertiga dengan tali-tali panah. Mereka dipaksa mengikut qabilah itu namun pendakwah yang ketiga telah enggan dan telah dibunuh di situ juga.

Khubaib dan Zaid bin al-Dathnah telah dijual Makkah. Sebenarnya, mereka berdua telah membunuh bembesar-pembesar Makkah di dalam perang Uhud dan ada kalangan musyrikin Quraisy yang berdendam, antaranya ialah Uqbah bin al-Harith setelah bapanya dibunuh oleh Khubaib dalam peperangan tersabut,

Khubaib yang di dalam kurungan telah dibawa keluar dari Tanah Haram ke Tanaim untuk dibunuh. Sebelum disalib, Khubaib telah meminta untuk bersolat dua raka'at dan mendoakan kemusnahan kepada musuh-musuh Allah s.w.t dan menyatakan bahawa beliau tidak memanjangkan solatnya kerana tidak mahu orang musyrikin meyangka dia takut mati. Pada malam itu Amru bin Umayah al-Dhamri telah berjaya membawa lari jenazah yang syahid itu dari situ untuk dikebumikan.

Mengikut hadis sahih, Khubaiblah orang pertama bersolat sunat dua raka'at sebelum pembunuhan. Sebagai tanda kesyahidannya, ramai orang melihat beliau sedang memakan setangkai buah anggur semasa di dalam kurungannya sebelum dia di hukum bunuh. Padahal di masa itu buah tamar pun tiada di Makkah inikan pula buah anggur.

Zaid al-Dathnah pula telah diburu oleh Safwan bin Umaiyah dan telah syahid di tangan Safwan yang menuntut bela di atas pembunuhan ayahnya. 

Pihak Quraisy telah pergi ke Fad-Fad untuk mengenal pasti mayat Asim yang telah membunuh pembesar mereka di dalam peperangan Badar. Mereka tidak dapat menghampiri mayat Zaid kerana Allah s.w.t telah menghantar sekumpulan tebuan berlegar-legar melindungi jenazah syahidnya. Sebelum itu Asim pernah memohon kepada Allah s.w.t supaya badan beliau tidak disentuh oleh musyrikin dan tidak pula beliau mahu menyentuh musyrikin.

.....Bersambung in sya Allah.

Wallahu a'lam.

Sumber: kuliah berdasarkan kitab Al-Raheeq Al-Makhtum.


- Tuk Ki Jemaah
(Daripada talib kepada mukallaf)